Column: Bruine eieren zijn niet gezonder dan witte eieren

Odette Bruls

Sinds kort koop ik alleen nog maar witte eieren. En dat is niet om een statement te maken tegen de antiracisme acties. Daar heeft het niks mee te maken. Het komt omdat het witte ei gewoon beter is dan het bruine. Ondanks mijn journalistieke en voedingskundige belangstelling, was ik me hier tot voor kort onvoldoende van bewust. Tot ik enkele weken geleden een herhalingsuitzending van de Keuringsdienst van Waarde zag. Over witte en bruine eieren.

De kip-met-de-witte-eieren legt met minder voer meer eieren en leeft ook nog eens langer dan de kip-met-de-bruine-eieren, concludeerde de Keuringsdienst. Smaak- en kwaliteitsverschil tussen de eieren is er feitelijk niet. Het witte ei is dus even gezond, doch duurzamer én goedkoper. Dat klinkt als een no-brainer. Maar zo werkt het niet in onze Nederlandse consumptiemaatschappij. In de meeste supermarkten krijgen bruine eieren een erepodium en worden witte als minderwaardig in een hoekje weggezet.

Het blijkt een opvoedkundig cultuurdingetje. Vroeger waren onze eieren wit en kwamen ze veelal uit legbatterijen. Als tegenhanger kwamen de bruine vrije uitloop-, scharrel- en biologische eieren op de markt. Toen is de kiem gelegd van de associatie dat een bruin ei beter is dan een wit ei. Sinds het verbod op legbatterijen komen witte eieren ook minstens van de vrije uitloopkip en even makkelijk van een scharrel- of biologische kip. Maar die laatsten biedt lang niet elke supermarkt aan, waardoor het witte vrije uitloopei een beetje sneu onderin blijft liggen.

Ook hebben gezondheidsorganisaties en de voedingsindustrie alles in het werk gesteld om de consument te leren: bruin eten is gezonder dan wit eten. Uitgezeefde witte rijst, pasta en boterhammen moeten het veld ruimen voor hun bruine volkoren broeders. En terecht. Kleur is daarbij een krachtig wapen om productkenmerken te communiceren. In een Amerikaans wetenschappelijk onderzoek denken zelfs trouwe kopers van witte eieren dat bruine exemplaren gezonder zijn. Hetgeen dus niet het geval is. Zie dat de goed opgevoede doch hardleerse consument maar eens wijs te maken.

Zo zijn we in een vicieuze cirkel beland. Een ‘wat was er eerder, de kip of het ei’- verhaal: zorgt de vraag naar het bruine ei voor het grote aanbod, of zorgt het erepodium van het bruine ei voor de grote vraag hiernaar? Supermarktgigant Lidl nam verantwoordelijkheid en stapte over naar een volledig wit ei-assortiment, lees ik op hun website. Gezien de lagere productiekosten zal dit hen geen windeieren leggen, denk ik nog. En toch staren mij uit het Lidl-doosje nu bruine eieren aan. Zucht.