Overconsumptie en voedselverspilling tegengaan door kleinere porties

Consumenten snoepen én verspillen minder wanneer zij zelf hun portiegroottes kunnen bepalen. Dat concludeert Amber Werkman in haar onderzoekt naar overconsumptie en voedselverspilling. Haar onderzoek biedt inzichten en mogelijke oplossingen voor zowel de groeiende obesitasepidemie als de wereldwijde voedselverspilling.

Overconsumptie en voedselverspilling

Overconsumptie en voedselverspilling zijn twee belangrijke uitdagingen op het gebied van voedselconsumptie. Enerzijds consumeren mensen te veel voedsel, wat bijdraagt aan de wereldwijde toename van obesitas. Anderzijds wordt er te veel voedsel verspild—gemiddeld 74 kg per persoon per jaar. Hoewel deze problemen altijd afzonderlijk zijn onderzocht, streeft het onderzoek naar een meer holistisch begrip van voedselconsumptie bij consumenten door beide aspecten samen te brengen. De resultaten geven inzicht in de wijze waarop verschillende individuele factoren en omgevingsfactoren de hoeveelheid gekocht, geconsumeerd en verspild voedsel beïnvloeden.

‘Supermarkten zetten graag in op grote verpakkingen’, legt Werkman uit. ‘Vanuit de gedachte: dat is interessant voor onze klanten, want zij willen waar voor hun geld. Uit eerder onderzoek weten we dat klanten daardoor meer consumeren en meer verspillen. De psychologie achter de keuzes van mensen vind ik interessant, met een voorkeur voor gezondheid en voeding. Met het oog op welzijn en duurzaamheid wilde ik de invloed van de aangeboden hoeveelheid onderzoeken.’

Omgevingsfactoren

Het proefschrift bespreekt verschillende omgevingsfactoren en individuele factoren die van invloed zijn op de hoeveelheid voedsel gedurende het hele besluitvormingsproces van de consument. Het brengt de voedselpraktijken in kaart die de ‘good provider’-identiteit koppelen aan voedselverspilling. Door overmatig kopen te identificeren als de belangrijkste boosdoener, wordt er een interventie ontwikkeld en getest op het punt van aankoop om deze neiging te verminderen en de hoeveelheid voedsel die wordt gekocht te verlagen.

Verpakkingseenheden

Er worden vraagtekens gezet bij de heersende marketingstrategie om voedsel in grote hoeveelheden (‘supersizen’) aan te bieden en stelt dat verpakkingen met kleinere sub-porties en eenheden meer productwaarde kunnen bieden. Verder wordt onderzocht of en hoe het aanpassen van de eenheidsgrootte kan bijdragen aan een vermindering van voedselconsumptie en -verspilling. Tot slot is er een algemene bespreking van dit onderzoek en de resultaten, behandelt zowel de management- als praktische implicaties en biedt richtingen voor toekomstig onderzoek.

Zelf porties opscheppen

Gezamenlijk benadrukken de bevindingen het cruciale belang van het selecteren en aanschaffen van de juiste voedselhoeveelheden bij het bestrijden van overconsumptie en voedselverspilling. Effectieve win-winstrategieën omvatten bijvoorbeeld het stimuleren van consumenten om te kiezen voor kleinere verpakkingsformaten en het verpakken van voedsel in kleinere sub-porties. Dus lijkt consumenten zelf de gewenste hoeveelheid voedsel laten opscheppen in relatief kleine eenheden de beste aanpak om de risico’s van grote porties te verminderen of zelfs volledig te elimineren.

‘Die kleine eenheden helpen consumenten om af te bakenen. Door grenzen te stellen eten ze minder van deze ongezonde lekkernij’, concludeert Werkman. Om tegelijkertijd ook verspilling tegen te gaan is het cruciaal dat mensen zelf hun portie (bijvoorbeeld het totaal aantal koekjes) mogen pakken. ‘De hoeveelheid moet aansluiten bij je behoefte, dat is de crux. Het helpt als consumenten een bewuste stap nemen bij het kopen, bestellen of opscheppen.’

Proefschrift

Bron: RUG-nieuws 4-11-2024, RUG-magazine 11-03-2024