Suiker is geen vergif

Onderzoekers van de Universiteit van Maastricht hebben in bestaande literatuur gekeken naar de relatie tussen suikerconsumptie – met name fructose- en obesitas. Ze vonden onder andere dat fructose in kleine hoeveelheden niet schadelijk is en zelfs gunstige effecten kan hebben.

“Ik lees de afgelopen maanden zoveel onzin in de media over voeding”, zegt Fred Brouns, hoogleraar Health Food Innovation aan de Universiteit Maastricht. Samen met collega’s onderzocht hij de rol van suikers bij obesitas. “De meeste mythes rond voeding zijn gemakkelijk te ontkrachten”, stelt Brouns. “Zo is suiker geen vergif. Overconsumptie van suiker is niet dé oorzaak van overgewicht, maar slechts één van de oorzaken. Het is bekend dat in een groot aantal frisdranken in Europa, net als in andere voedingsmiddelen, suiker is toegevoegd. Dit gebeurt vaak in de vorm van sucrose, een suikertype dat voor 50% uit glucose en 50% uit fructose bestaat.

Eerder onderzoek in de Verenigde Staten leidde tot de conclusie dat de toename in de consumptie van toegevoegde suikers parallel lijkt te lopen met gewichtstoename van de bevolking. Omdat in alle frisdranken in de Verenigde Staten high-fructose corn syrup zit (een siroop gemaakt uit maiszetmeel met een fructose gehalte van 55%), werd verondersteld dat de inname van fructose een oorzakelijk verband heeft met de obesitas epidemie. Wij laten zien dat de bestaande onderzoeksresultaten verkeerd geïnterpreteerd worden en dat er veel misvattingen bestaan over fructose. Zo blijkt high-fructose corn syrup helemaal niet zo veel te verschillen van ‘gewone’ suiker (sucrose).

Ook hebben we geconstateerd dat in veel studies extreme hoeveelheden pure fructose zijn toegediend – tot zelfs meer dan 20% van de totale calorieopname. Ongewenste effecten op onder andere de verzadiging, de hormoonhuishoudingen en insulinegevoeligheid die daarbij optreden worden echter niet gevonden bij consumptie van fructose samen met glucose, zoals wij dat in feite altijd consumeren.”

“Als je obesitas wilt bestrijden moet je dus niet alleen maar kijken naar de inname van fructose dan wel suiker. Het gehalte van alle toegevoegde koolhydraten, vetten, eiwitten, voedingsvezel en de totale calorie-inname bepaalt, is belangrijker. Water is nog altijd de beste dorstlesser en kan worden afgewisseld met nu en dan wat vruchtensap of frisdrank. Daarbij hebben de ‘light’ of ‘zero’ variant de voorkeur, omdat die veel minder calorieën bevatten,” aldus Brouns.

Het artikel ‘Misconceptions about fructose-containing sugars and their role in the obesity epidemic’ is verschenen in Nutrition Research Reviews.

Bron: persbericht Maastricht University