Van chronische stress word je dik

Prof.dr. Liesbeth van Rossum, internist-endocrinoloog in het ErasmusMC, Rotterdam geeft in de Universiteit van Nederland een heldere presentatie over het verband tussen chronische stress en het ontstaan van obesitas.

Zij gaat in op de verschillende vormen van stress (acute en chronische) en welke invloed dat heeft op ons lichaam. Er zijn sterke aanwijzingen voor dat chronische stress dik kan maken. Bij chronische stress wordt namelijk het hormoon cortisol aangemaakt via de hypothalamus door de bijnieren. Het cortisol zorgt onder meer voor verhoging van de bloeddruk en beïnvloedt de vet- en suikerstofwisseling, het geheugen en het immuunsysteem. Een langdurige verhoging van het cortisol leidt tot diabetes en botontkalking en tot een grote buikomvang. Deze buikomvang is voornamelijk buikvet en dat kan leiden tot leververvetting en ontstekingen in het lichaam.

Cortisol geeft overgewicht

Cortisol geeft bij acute stress een ‘snacktrek’ in zoete en vette snacks, dus vooral hoogcalorische voeding. Cortisol is meetbaar in hoofdhaar. Uit onderzoek blijkt dat mensen met obesitas (BMI>30) een verhoogd cortisolgehalte hebben. Ook kinderen met een verhoogd cortisolniveau hebben meer kans op overgewicht. Niet iedereen met stress zal hier dik van worden, want de gevoeligheid voor cortisol (stressbestendigheid) verschilt per persoon.

Dikmakende medicatie

Uit ander onderzoek blijkt ook een verband te bestaan tussen corticosteroïden en de toename van de buikomvang. Corticosteroïden zitten in allerlei tabletten, zalven, inhalatiesprays en huidcrèmes. Jaarlijks worden circa 5,8 miljoen recepten per jaar uitgeschreven. Mensen met obesitas hebben ook vaker chronische gewrichtspijn en als zij deze medicatie voorgeschreven krijgen, hebben zij nog meer kans op toename in gewicht. Af en toe wat smeren met een zalf met corticosteroïden kan volgens van Rossum geen kwaad, maar bij langdurig gebruik van deze middelen en alle andere middelen die dit bevatten, moeten we alert zijn op het lichaamsgewicht.

Bron: Universiteit van Nederland, Word je van stress dik, Liesbeth van Rossum